Het beeld dat ik altijd had van ‘ouderen’ (laten we zeggen 55+ ers) was dat het beste van het leven voorbij was. Dat het een kwestie van wachten was op lichamelijke ongemakken. Sportief gezien, ruim over de top en ook mentaal voorbij je beste kunnen. Gezondheidsproblemen die zich beginnen te openbaren….
Vorig jaar was ik met een aantal collega’s van Lifestyle Coaching Nederland op de Gezondheidsbeurs. Wat me met name bijgebleven is, is het persoonlijke verhaal van Marjolein Dubbers. Marjolein is auteur van het boek ‘Het energieke vrouwen voedingskompas’. Vorig jaar gaf ze een presentatie om haar boek te promoten. Maar het is met name de aanleiding om op zoek te gaan naar het effect van voeding op gezondheid (uitmondend in het schrijven van het boek) dat me bijgebleven is. Het is zo herkenbaar.
Marjolein vertelde hoe zij, begin 50, bij de huisarts terechtkwam. Ze was vermoeid. Daarnaast had ze wat vage lichamelijke klachten. Onderzoek leverde geen oorzaak op en de huisarts zou iets gezegd hebben als “wen er maar aan, dat is de leeftijd”. En ja, dat is het beeld dat ik ook had. Dat de leeftijd zich op een goed moment laat gelden. En als het beeld dan werkelijkheid wordt – accepteren we het zonder er verder over na te denken.
Marjolein wilde het beeld echter niet op zichzelf betrekken. Iets in haar zei haar dat het niet klopte en ze ging actief op zoek naar verhalen van 50-plussers die het tegendeel laten zien. Ze vond bijvoorbeeld het verhaal van Diana Nyad. Een wedstrijdzwemster die, 28 jaar oud, probeerde om van Cuba naar Florida te zwemmen. Dat is een afstand van 166 km. Het lukte Diana niet. Twee jaar later gaf ze het wedstrijdzwemmen (en zwemmen) op. Dertig jaar later overleed Diana’s moeder en kwam het idee om de straat van Florida over te zwemmen weer omhoog. Diana begon te trainen en deed, in de 60(!), een nieuwe poging. Die mislukte na 29 uur, door een astma-aanval. Een tweede poging moest ze opgeven vanwege giftige kwallen. Een derde poging moest afgebroken worden wegens storm op het water. Ze bleef proberen en op 64-jarige leeftijd is het haar uiteindelijk gelukt om de oversteek te maken. Ze was 53 uur onderweg. Als je het niet gelooft zoek dan de internet op! .
Marjolein vond meer van dit soort ongelofelijke verhalen (het verhaal van een 60+ er die meer dan een uur kon ‘planken’ is ook zo ongelofelijk!) en putte daar de kracht uit om haar leefstijl onder de loep te nemen. Om dingen over voeding en beweging uit te zoeken en in te passen in haar dagelijks leven. En… ze begon zich steeds fitter te voelen. Inmiddels is Marjolein zelf ook een voorbeeld geworden van het ongelijk van haar vroegere huisarts en het beeld dat ik (en anderen) over ouder worden hebben. Hopelijk inspireren deze twee beelden jou zoals ze ook mij inspireerden!